作词 : 167

作曲 : 无

ساقلى تاتتىم سېنى سۆزلىرىمدە ئالداپ .

يىرىكلەشتى مۇھەببەتلەر كەچۈرۈشلە كاملاپ،

سەل قارىدىم نۇرغۇن ئىشقا مەن ئۆزۈمنى ئاقلاپ .

جۈپكە كۆز قىزارتمايدۇ ھايات ئەمدى تۇرىدۇ تاقلاپ .​

كۆڭلىمىزگە يېقىپ قالىدۇ بۇ دۇنيادا قانچىسى،

مەن دەريانى تىللىمەيمە تىلىگىنىم تامچىسى،

ئەسكى بوسىمۇ دۇنيا ياشاش مۇھابەتلە ئۈنەپ قاغان،

بوپتۇ توغرا چۈشنەي تەنھا ياشاپ كۈنەپ قاغان، ​

قۇياش نۇرى يىراقلاشتى ھارارەتلەر سۇسلاپ، ​

مەن دەريادا تۇرىمەن ئەمما قەلبلىرىم ئۇسسۇل .​

يېڭى قۇياشنى كۈتتۇق دەيمىز كېرەك بولغىنى يورۇقى .​

ھامان بىر كۈنى ھەممە ئىشنىڭ ئاخىرى چىقىدۇ سورۇقى

كۆيگەن ھەرگىز يەتمەيدۇ كۆنۈپ قالغان ئادەمگە .​

ئەمدى ئازار يېگۈم يوق مېنىڭ بىر كەم ئالەمدە .​

ئىنسان دېگەن شۇ ئىكەن قەدىرلىمەيدۇ بارىدا،

يوقالغاندا يىغلاپ تاشلاپ ئېسىلىدىكەن چارىغا،

ۋاز كېچىشنى ئويلاپ باقمىدىم ھاياتلىقتا ياشاشتا،

ھاياتلىقنىڭ مەنىسى شۇ ئىكەن يوقىتىپ ھە تاشلاشلا،

ئېرىشكەندە يوقىتىسەن بەدەل تۆلەپ باشلاشلا، ​

ئۆزى كۈلسە كۈلۈپ قويغىن خاتا بولسا ياشلاشلا،

چۈشۈنۈشكە ئۇرۇنمىغىن ئەمدى ئۆزىگە كۆڭلۈنى،

قويۇۋەتكىن ئەركىنلىككە نېمىلەر قىلسا بىلگىنى،

ئازاب بولسىمۇ بۇ ھاياتتا ئەۋزەل ئىكەن كۈلگىنى،

ھامان قولى خوش بولىدۇ سۇنغان ئادەم بەرگىنى،

كېتەلمەيدۇ دەپ ئويلىماڭ ۋاقتى كەلسە كېتىۋېرىدۇ .​

سامان دېگەن شۇ چۆرگىلەپ ئوخشاش ناخشا ئېيتىۋېرىدۇ،

پەقەت سەنلا ساختا بۇ يەردە باشقىلار ئۆزىنى بېيىتىۋېرىدۇ .

ئىشەنمىسەڭ ،مەيلى زامان تاخلاپ كىتىۋىرىدۇ.